Wat zijn rugklachten (a-specifieke lage rugklachten)
Lage rugpijn komt voor in alle leeftijdsgroepen en komt zowel bij mannen als vrouwen voor. Bij 95% van de lage rugpijn is een duidelijke oorzaak niet aantoonbaar, maar ligt de oorzaak vaak bij meerdere factoren. Voorbeelden hiervan kunnen zijn; inactieve leefstijl, zware fysieke inspanning, vermoeidheid, stress.
Vaak leeft de oude gedachte dat wervels kunnen verschuiven of verplaatsen, maar gelukkig weten we met de huidige kennis dat dit vrijwel onmogelijk is.
A-specifieke lage rugklachten kunnen worden ingedeeld in acuut, subacuut en chronisch. Ze worden acuut genoemd als ze niet langer aanwezig zijn dan 6 weken. De subacute fase duurt 6 tot 12 weken en men spreekt van chronische lage rugklachten bij een duur van meer dan 12 weken
Symptomen van (a-specifieke) lage rugklachten
- Pijn in de lage rug
- Soms uitstralende pijn naar de bil en het bovenbeen
- Afname van de beweeglijkheid van de lage rug
- De eerste periode begint vaak tussen het 20e en 50e levensjaar
Behandeling van (a-specifieke) lage rugklachten
Belangrijk is om in beweging te blijven zoals fietsen en wandelen. Men dient op te letten met langdurige statische houdingen. De rug, en in feite het gehele menselijk lichaam is gemaakt om te bewegen. Dit moeten we in feite zoveel mogelijk proberen toe te voegen!
Bedrust is in de acute fase vaak niet nodig. Mocht de pijn ervoor zorgen dat u minder makkelijk kan bewegen dan kan het raadzaam zijn om een pijnstiller te nemen. De pijn zal in de loop van de eerste week/weken afnemen en u zult makkelijker kunnen bewegen. Het normale beloop is dat binnen 6 weken de pijn en beperkingen niet of nauwelijks meer aanwezig zijn in het dagelijks functioneren, dit is ongeveer in 90% van de gevallen.
Indien de pijn en beperkingen na 3 weken niet afnemen, maar gelijk blijven of zelfs toenemen, dan spreken we van een afwijkend beloop en is het verstandig om contact op te nemen met de huisarts of fysiotherapeut. In de chronische fase gaat de fysiotherapeut onderzoeken welke factoren de klachten in stand houden. In deze fase blijkt in ieder geval uit onderzoek dat oefentherapie effectiever is dan geen behandeling.